Zoeken Tip redactie Login
Word nu lid van Ophef!

Leuk dat je onze frutsels leest, maar het internet heeft geen bestaansrecht zonder reacties. Maak een accountje aan en ga zelf ook eens typen!

Aanmelden

Een nieuwe lockdown?

KRIJGEN DE WAPPIES TOCH WEER GELIJK?! Dames en heren, we gaan richting een nieuwe lockdown. Althans dat wil vinoloog Ab Osterhaus (die rode wijn zuipert van OP1). Hij wordt daarin gesteund door nog meer verdienmodelogen, die ook net als Ab azen op meer uitnodigingen aan de tafel van de befaamde Nederlandse talkshows.

Er zijn dit weekend meer dan 23.000 coronabesmettingen en de bange boomers willen ons weer opsluiten. Wat maken die besmettingen nou weer uit, het vaccin werkt toch zo goed? Tijd voor een boosterprikkie, zou ik zeggen. In het telegraaf artikel kun je ook mooi aflezen hoe onze virologen denken over uw rechten: “We zijn gewoon te slap omdat bij alles het woord privacy valt.” Al uw rechten vervallen in de heilige strijd tegen de ‘pandemie’. Met vrijblijvendheid bestrijd je geen pandemie, we moeten naar totale controle. Dat is tenminste efficiënt.

Ook de ongevaccineerden moeten nog even een schop krijgen. Volgens Osterhaus zijn de ongevaccineerden als stofzuigers, die het virus opslurpen en doorgeven aan de gegoede burgerij. Misschien is die cuckdown wel goed, gewoon om even de prikbiggen boos te maken. “Maar ik heb mijn verantwoordelijkheid toch genomen?”, zal hij roepen. De wappie lacht het laatst.

Tags: Lockdown Coronavirus

Duimschroef | 08-11-2021 10:30 | 0 reacties

3 miljoen extra hongersnoden

Het blijft altijd een curieus geval. Hoe bestaat hongersnood überhaupt? Ga gewoon naar de winkel; de schappen liggen vol. Een beetje flauw, dat is waar. Er zijn in ieder geval in het afgelopen jaar 3 miljoen nieuwe mensen in hongersnood gekomen.

Vooral door corona, klimaatverandering en conflict - bijvoorbeeld het terugtrekken uit Afghanistan - zorgt voor minder voedsel. Een beetje de slecht van de blanke man dus. Dan kan Jamie Oliver nog zo lekker koken; Afrika voeden zal nooit gebeuren.

Tags: Honger Internationaal

Argus | 08-11-2021 08:30 | 0 reacties

De ongevaccineerden steeds verder opgejaagd

Daar stond ik dan op mijn vrijdagavond, ik was net klaar met werk en besloot met collega’s nog even een drankje te doen. We liepen naar de kroeg waar ik al jaren vaste klant ben en ik zag ineens dat wat vrienden van me buiten stonden te roken, ik begroette ze allemaal hartelijk en maakte even een praatje. Mijn collega’s liepen ondertussen naar binnen terwijl ik zonder zorgen aan het bijkletsen was met de maten, tot de vreselijke vraag kwam. “Heb je eigenlijk een QR-code? Wij zijn net ook gecontroleerd.” Oh nee daar gaan we weer dacht ik bij mezelf, de laatste kroeg waar ik nog welkom was doet ook mee aan dit achterlijke beleid. Enigszins begrijpelijk nadat er verhalen rondgingen over zware boetes in de omgeving voor het niet handhaven van de prikzwijnpas. Alsnog liep ik met mijn vrienden naar binnen en hoopte dat de band die ik na al die jaren met de kroegeigenaar had opgebouwd mij zou redden. En dat deed het gelukkig ook, hij vroeg naar mijn QR-code maar weigerde mij niet toen ik aangaf er geen te hebben. Mijn veilige haven in de storm van coronamaatregelen biedt mij gewoon nog plaats.

Ik heb het geluk dat ik die veilige plaats heb, vele anderen niet. Al bijna anderhalve maand is het leven van ongevaccineerden compleet op de schop gegooid door de invoering van de coronapas. Eventjes spontaan uit eten, naar de film of zelfs een biertje drinken na het sporten is hen al onmogelijk gemaakt. Na de verdere doorvoering van de apartheid zijn er nu ook ouders die hun kinderen niet meer normaal naar zwemles kunnen brengen en zijn er mensen die niet meer naar de sportschool kunnen. Alles onder het mom van “volksgezondheid”. Extra geld voor de zorg is onmogelijk en de bevolking aansporen om minder sedentair te leven en minder vet te vreten is blijkbaar ook onmogelijk. Het uitsluiten van 15% van de bevolking uit het maatschappelijk leven leek een logischere oplossing, maar dat is ook niet vreemd als je een minister van VWS hebt die een hardere plasser krijgt bij elke maatregel die hij invoert. Het is voor de oplettende burger al ook wel een tijdje duidelijk dat het niet om volksgezondheid draait, maar om het toe eigenen van macht door de overheid.

“Maar je kunt toch testen voor toegang?” Roept de gemiddelde journalist, boemer en overige lockdownie. Ik nodig ze graag uit om een maand lang het testvarkentje uit te hangen en voor elke gelegenheid een wattenstaaf in hun neus te rammen bij de lokale TvT locatie, ze zullen zien dat het een gigantische belemmering is. Er is dus zeker wel sprake van vaccinatiedwang wanneer men eigenlijk niet meer normaal zijn leven kan belijden zonder een spuit te halen met een vloeistof die ongeveer even goed voor je hart is als een pepverslaving.

Maar hoe moeten we als ongevaccineerden nou verder? Houd uw recht rug en buig niet voor de tirannie! Steeds meer mensen beginnen in te zien dat de overheid hen voorliegt en zullen de 3e prik gaan weigeren. Ik hoor het al steeds meer om me heen, of ze daadwerkelijk allemaal daad of eerder gebrek aan daad bij woord zullen voegen blijft natuurlijk wel de vraag. Velen namen de eerste twee ook alleen maar om niet te hoeven testen en zullen de 3e prik ook wel nemen wanneer er weer consequenties zitten verbonden aan het weigeren. Maar een groeiende groep burgers zal wel daadwerkelijk weigeren en het is aan ons de taak om deze groep nog verder te doen groeien. Ja het halen van de eerste twee vaccinaties was een fout die velen gemaakt hebben, maar we moeten ze kunnen vergeven om ze over te halen. Door constant boos te zijn op de gevaccineerden -zoals de overheid hen aanspoort om te zijn op de ongevaccineerden- komen we niet vooruit, ga juist constructieve gesprekken aan met de mensen in je omgeving die nog wel te redden zijn. Zoek ook andere ongevaccineerde op en onderneem activiteiten met hen, we hebben elkaar in deze tijd simpelweg nodig. Als laatste wil ik iedereen adviseren om hoop te houden, de overwinning zal uiteindelijk de onze zijn en wanneer wij uit de kelk der triomf drinken zal het des te zoeter smaken!

Tags: Coronavirus Big brother Ongevaccineerd

Antonius van Haarlem | 07-11-2021 18:00 | 0 reacties

De ongevaccineerden steeds verder opgejaagd

Daar stond ik dan op mijn vrijdagavond, ik wa...

Antonius van Haarlem | 07-11-2021 18:00 | 0 reacties

Alleen een God kan ons nog redden

In het laatste interview dat Heidegger gaf, stelde hij dat "alleen een God ons nog kan redden". Moeilijke zin. Want wat bedoelt de Duitse filosoof met een filosofische en theologische achtergrond met die zin? Sowieso niet dat de oude religies terug moeten komen - daar is hij teveel filosoof én modern voor. Het mooie van zo een abstracte zin, is dat we er ons eigen spel mee kunnen spelen. Dat gaan we duss ook doen. Een lang artikel voor het weekend, maar gezien de nieuwe regels zit u toch thuis - wat heeft u anders te doen?

Corona. We doen het voor elkaar. Als je geen vaccin neemt, ben je egoïstisch. Waarom zou je recht hebben op je eigen keuzes en lichaam - nee, je moet je opofferen voor het grotere goed, voor de collectiviteit. Het individualisme staat ernstig onder druk. Wilde links al tien jaar geleden een einde eraan maken door het gebruik van de term "neoliberalisme", heeft ze nu eindelijk de wapens in handen. We kunnen gaan zoeken naar complotten, we kunnen zoeken naar oorzaken, en dat moet ook gedaan worden - maar wat óók gebeurt is dat het wezen van de Westerse beschaving, namelijk het individu onder druk staat op een manier die doet denken aan Communistisch Oost-Europa. Individualisme, ooit het hoogste goed, is verdacht gemaakt en gelijk komen te staan aan egoïsme. Maar zo simpel ligt het niet.

Individualisme als wezen van het westen

Dat het individualisme de basis is van de Westerse beschaving is geen vreemde opvatting. De Canadese filosoof Charles Taylor onderzoekt hoe dit gebeurt. En simpel gezegd: de Griekse traditie is dóór het christendom heen en zij samen dóór Augustinus heen individueel gemaakt. Plato had daar nog weinig mee van op, met het individu. Zijn denken ging over waarheid, over politiek, maar niet over het individu. In de Griekse samenleving ging het over deugd en orde, stelt Hegel, maar voor het individu in de vorm van de (pas op, technische term) "subjectieve wil" was geen plaats.

Uiteindelijk ontwikkelt het zich door via de Jezuïeten, Descartes (een leerling van de Jezuïeten), het liberalisme van de Angelsaksische wereld, Hegel en Kierkegaard en Buber naar onze moderne interpretatie ervan. Natuurlijk geef ik het hier globaal weer, zitten er tal van haken en ogen aan. Vaststaat dat het Westen, als geen ander een gevoel voor het individu heeft weten te ontwikkelen. Grosso modo kunnen we, in navolging van Charles Taylor, het individu op twee manieren omschrijven.

De eerste manier is die van de "substantiële rede". Dit is een Platonisch-augustiniaanse interpretatie. De rede, het individu dat die rede heeft, is fundamenteel gericht op iets buiten zichzelf om tot waarheid te komen. Het is een reden die zich verbindt met een transcendente notie, daarmee in relatie staat en zichzelf ontwikkelt. De tweede manier is die van de "instrumentele rede". Dat is de rede die zich losmaakt van welk buiten dan ook en vanuit zichzelf probeert tot waarheid te komen. In rudimentaire vorm is dit bij de Jezuïeten te vinden hun spiritualiteit "de scheiding der geesten". Om te weten wat het goede is om te doen, moet je je naar binnen keren en de verschillende mogelijkheden zo diep mogelijk doorleven, de mogelijkheid die je het dichtst bij God brengt, is de juiste weg om te bewandelen. Vanaf daar is het niet moeilijk om, zie Descartes, dat laatste stapje, die God, maar helemaal weg te laten.

Met Descartes komt het moderne individu op het toneel. Het subject. Volgens Heidegger, en zoveel andere filosofen, komt hier een fundamenteel filosofisch, epistemologisch en misschien zelfs ethisch probleem aan bod: als we uitgaan van het moderne subject dat is omdat hij denkt, moet de conclusie zijn dat wat niet denkt, niet is. Hiermee treedt een scheiding op tussen de mens en de wereld om hem heen, een scheiding die filosofen sindsdien hebben geprobeerd te overbruggen.

Hegel's plicht en individu

Goed. De nuances laten we even achterwege. Hegel, de volgende belangrijke filosoof, probeert het subject weer zijn substantialiteit mee te geven. Hij ziet namelijk dat het individu zonder meer, willekeurig is. Een effect van vreemde dynamieken. Met zich laat spelen. Het individu kan niet het laatste antwoord hebben. Een individu zonder meer kan niet vrij zijn - want dat individu ziet de wereld om zich heen als een beperking van zijn eigen vrijheid. Maar daar is het Hegel om te doen: hoe wordt de vrijheid verwerkelijkt in het concrete leven? Hiervoor is het noodzakelijk om het individu niet als zichzelf te denken. Hij ziet zich geworpen in een orde en de kunst is om de "subjectieve wil" in overeenstemming te brengen met "de objectieve orde", zonder dat een van de twee wordt opgegeven. Het moderne liberalisme geeft de objectieve orde op, het communisme geeft de subjectieve wil op. Beide zijn moeilijk succesvol te noemen.

Dit zien we ook nu in het debat over corona. Er zijn twee groepen tegenover elkaar: de groep die de objectieve orde centraal staat en stelt dat iedereen zichzelf moet opgeven ten bate van de rest, van de "algemeenheid" om het filosofisch te noemen, en dat de "bijzonderheid" niet relevant is. Zij zien mensen die moeite hebben met dit opofferen als egoïstisch. Dan is er de groep die de eigen subjectieve wil, de bijzonderheid, centraal zet en weigert om mee te doen met de objectieve orde. Die objectieve orde is beperkend, totalitair, en mensen die dat doen zijn schapen zonder gevoel van eigenwaarde, zonder gevoel voor zelfzijn. Hegel stelt dat ieder politiek systeem dat niet redelijk is, niet lang zal kunnen blijven bestaan omdat het voor de individuen onmogelijk is om hun subjectieve wil in overeenstemming te brengen met die objectieve orde - ze spreken een andere taal en uiteindelijk zal die objectieve orde worden ondermijnd door de wil. Kijk maar naar hoe het de totalitaire staten tot nu is vergaan in de geschiedenis.

Vanuit Hegel kunnen we nu dus de vraag stellen: hoe komt het dat die twee groepen er zijn? De ene groep ziet geen enkele redelijkheid in de besluiten van de overheid, en verkiest daarom de eigen bijzonderheid en eigen redelijkheid. De andere groep gaat volledig mee met de overheid en ziet blijkbaar genoeg redelijkheid. De tijd zal uitwijzen welke van de twee gelijk heeft. Maar dit is waar het conflict om draait - waar is de redelijkheid? Is de staat nu totalitair, of is de mens te egoïstisch? Misschien speelt het beide wel. Volgens Hegel waren er momenten van "oefening" van de zedelijkheid, dat wil zeggen: oefening om de eigen subjectieve wil in overeenstemming te brengen met de objectieve orde en zo te zien dat daarin pas de vrijheid kan ontstaan. Het huwelijk is zoiets: men geeft de eigen zelfstandigheid op. Voor de onzedelijke man is dit beperkend. Maar als je geoefend bent in die zedelijkheid, besef je dat je door de zelfstandigheid op te geven en samen een persoon te worden, er een hogere vorm van bestaan ontstaat.

Of, om het met Hegel te stellen: "in de plicht bevrijdt het individu zich en verkrijgt het zijn substantiële redelijkheid?"

Individualisme en collectivisme

De kritiek op de 19e eeuw en de burgermaatschappij, het liberale individualisme van het ongebondenheid, de ontmanteling van familie én burgermaatschappij heeft een situatie gecreëerd dat de mens niet meer leert tot zedelijkheid, maar tot een moderne vorm van vrijheid. Tot ongebonden vrijheid. De plicht is slechts nog beperkend, en het liefst ontloopt een ieder zijn plicht. Hij wil toch vrij zijn? Dat is wat ons vijftig jaar is verteld. Dat is de oorzaak van de clownwereld.

Maar dit is het opvallende: 50 jaar lang hebben de dominante intellectuelen de familie en burgermaatschappij ondermijnd en daarmee iedere zinnige opvoeding van de mens, en nu doen ze hysterisch omdat mensen voor zichzelf kiezen. Alsof ze dachten dat beide mogelijk was: ondermijning van de zedelijke systemen, en toch een zedelijk individu dat zijn burgerlijke taken met verve vervult.

Dat is echter niet wat er speelt. Het gaat hen namelijk niet om het zedelijke individu. Het gaat hen om de objectieve orde. De objectieve orde zonder individu is totalitair. Als je een totalitaire staat wilt met één ethiek, dan moet je dus de familie ondermijnen, de gemeenschappen ondermijnen. Zij bieden namelijk een bescherming voor dat individu tegen de macht van de staat (en de macht van de markt). Een staat en een bedrijf verdragen dat niet. Dat zie je nu ook in Urk: daar krijgt de staat geen voet aan de grond. Dat zie je ook bij FVD, daar krijgt de staat geen voet aan de grond. Dat is waarom de progressievelingen ook zo boos werden om Forumland, en dát is wat Thierry heeft te bereiken: de groei van een gemeenschap. En een gemeenschap is bestand tegen de interventie van de staat. Wat de Sander Schimmelpennincks cum suis van deze wereld verlangen, is het opofferen van het zelf voor de objectieve orde. En het lijkt wel zo te zijn, dat hoe onredelijker de objectieve orde is, hoe liever zij zichzelf eraan geven.

Voor de Joodse filosoof Martin Buber - en filosofen als Hannah Arendt en Peter Sloterdijk - is dit geen verrassing. In zijn boekje (de -je is hier niet neerbuigend maar liefkozend) Ich und Du stelt hij al dat perioden van radicale individualisering afgewisseld worden door perioden van radicale collectivisering. Het individualisme heeft zijn belofte niet weten in te lossen, de oude structuren van gemeenschap en familie zijn ondermijnd maar het individu wil zich toch geborgen weten, dan komt het collectief op het toneel. Peter Sloterdijk noemt dit het Jonascomplex: het verlangen van het individu om zich in geborgenheid in de buik van de walvis te begeven en het is een reactie op het spiegelcomplex waarin het individu alleen maar met zichzelf bezig is.

In die zin verbaast het dus ook niet dat hyper-individualisten als Schimmelpenninck en het collectivisme van de staat elkaar vinden nu. Veel mensen offeren zichzelf op het altaar van de objectieve orde. Of die redelijk is of niet, dat maakt niet uit: het gaat namelijk niet om orde, maar om samen, om het opheffen van de andersheid van de ander. Dat er mensen zijn die daar vragen bij stellen, die reflexief zijn, die proberen om de eigen subjectiviteit en de objectieve orde met elkaar in overeenstemming te brengen, dat verdragen ze niet. Terwijl Hegel nu juist zou zeggen dat daarin de vrijheid daadwerkelijk tot stand komt. Anti-vaxxers waren tot corona, op een groep na, helemaal niet anti-statelijk. Ze waren kritisch, dachten soms anders over thema's, maar in principe begaven ze zich in die combinatie van innerlijkheid en orde. Maar zij zijn streng: indien de staat niet redelijk is, hoeven zij niet mee te doen. Hoe meer gelijk zij hebben, dus hoe onredelijker te staat is, hoe totalitairder zij - en haar nuttige idioten - wordt.

Kierkegaard kan ons redden

Kierkegaard kan ons hier helpen. Kierkegaard zegt namelijk hetzelfde als Heidegger: alleen een God kan ons nog redden. Zijn kritiek op Hegel - of die terecht is vraag ik me af - is dat Hegel totalitair is. Het gevaar van Hegel is namelijk dat de algemeenheid - de objectieve orde - onderdrukkend werkt voor de bijzonderheid - de subjectieve wil -. Terwijl voor Kierkegaard, existentialist die hij is, nu juist de bijzonderheid onder geen beding onderdrukt mag worden. Dit betekent niet dat hij een moderne liberaal is die van mening is vrijheid is doen wat je wilt zonder beperkingen. Wel wil dit zeggen dat voor Kierkegaard de algemeenheid gerelativeerd dient te worden.

Zijn boek Vrees en beven is in die zin een grote kritiek op het denken van Hegel. In het boek draait alles om Abraham die zijn zoon Izaäk moet offeren. Voor wiens bijbelse kennis niet zo present is. Abraham en zijn vrouw Sarah wachten op een kind dat maar niet komen wil. God zegt Abraham dat Hij ervoor zal zorgen dat het goedkomt. Maar het duurt en het duurt. Uiteindelijk verliest Abraham zijn vertrouwen in God - want dat doen alle profeten wel een paar keer in hun menselijke, al te menselijke leven - en deelt hij het bed met de slavin Hagar. Zij wordt zwanger, krijgt een kind Ishmael (de voorvader van de Arabieren). Maar dan, uiteindelijk, wordt Sarah op hoge leeftijd toch nog zwanger. Ze krijgen een zoon, Izaäk. Eindelijk, na al die jaren wachten. Izaäk groeit op en dan krijgt Abraham een opdracht van God: neem Izaäk mee naar de berg Moira en offer hem. Abraham, ridder van het geloof, staat 's ochtends op, bepakt de ezels en loopt met zijn zoon, zijn meest geliefde zoon, naar de berg om hem te offeren. Te doden. Uiteindelijk, bovenop de berg, maakt Abraham een altaar klaar, legt zijn zoon erop en pakt het mes. Op dat moment verschijnt er een ram op het toneel en krijgt Abraham te horen dat doordat hij bereid is geweest zijn zoon te offeren, hij hem niet hoeft te offeren. Door zijn zoon weg te geven, ontvangt hij zijn zoon. Paradoxaal, nietwaar?

Kierkegaard probeert te begrijpen wat hier gebeurt. Makkelijk is dat niet. Paul Cliteur heeft zijn boek dan ook het gevaarlijkste boek van de mensheid genoemd, omdat het teoterrorisme zou goedkeuren. Als God zegt te doden, dan doe je dat. En Kierkegaard probeert het nog goed te praten ook! Cliteur mist hier de essentie waar het omgaat, niettemin doet hij het boek wel recht. Want Kierkegaard denkt over Abraham niet anders. Wat gebeurt daar toch? Hoe kan Abraham, de aartsvader, de ridder van het geloof zijn zoon vermoorden? Wat volgt is een bijna poëtische zoektocht van Kierkegaard om te zien wat daar gebeurt. De eerste vraag is: heeft Abraham zijn zoon vermoord of niet? De Joods-franse denker Levinas stelt van niet. Kierkegaard daarentegen stelt van wel: met het trekken van het mes, volbrengt Abraham in feite de moord, ook al vindt de moord zelf niet plaats. Als Abraham de moord begaat, hoe kan hij dan een ridder van het geloof zijn? Volgens het algemene - volgens de ethiek - is hij immers een moordenaar, meer niet. Indien ethiek het laatste woord heeft, dan is Abraham een moordenaar, klaar. Hoeven we niet moeilijk over te doen. Alleen: heeft ethiek wel het laatste woord?

Kierkegaard stelt: "zijn ethische opdracht is het zichzelf voortdurend in het algemene uit te drukken, zijn afzonderlijkheid op te heffen om het algemene te worden." Dit is het centraal stellen van de objectieve orde die boven alles gaat, dit is totalitarisme. De afzonderlijke mag zijn afzonderlijkheid niet opheffen. Dat is het einde van de vrijheid. Het afzonderlijke en het algemene zijn dus beide niet het laatste woord. Kierkegaard zegt dan ook: Abraham kan geen moordenaar zijn én de aartsvader, daar moet dus iets gebeurd zijn in dat verhaal. Dat andere is dat het ethische opgeschort kan worden, door een verbinding aan te gaan met iets wat daar voorbij ligt. Het verhaal van Abraham toont dat ethiek begrenst is en dat er ook nog religie is - via het offer verbindt Abraham zich met het absolute, met de oneindige god opdat zijn bijzonderheid gered kan worden binnen de algemeenheid.

Of de enkeling staat in verhouding tot het absolute, of de enkeling is verloren, zegt Kierkegaard ergens anders.

Kierkegaard vergelijkt Abraham met enkele andere figuren.

  • De ridder van de oneindige resignatie. Een jongen is verliefd op een prinses. Hij ziet zich geconfronteerd met een niet realiseerbare mogelijkheid (de prinses), en resigneert. De ridder van de oneindige resignatie ziet dat hij het niet kan realiseren, maar realiseert het toch, in de geest, in de oneindigheid. In de esthetiek.
  • Tragische held Agamemnon die zijn dochter offert om te kunnen winnen in Troje: hij offert alles wat hem dierbaar is op voor het algemene. Hij weet wat hij terug krijgt voor het offer en ook dat hij het terug krijgt, de wind in dit voorbeeld. En ten tweede is het een publiekelijk offer: het is bespreekbaar, behuilbaar. Alles wat hij doet en wat hem beweegt behoort het algemene toe. Hij is openbaar en in die openbaarheid is hij de geliefde zoon van de ethiek. De tragische held is de ethische held.
  • De demonische figuur. De willekeur. Dit is de mens die zich boven de ethiek plaatst, maar zich vervolgens nergens mee verbindt. Hegel heeft hier ook aandacht voor. Dit is de persoon die zich niets aantrekt van de zedelijkheid, geen plicht aangaat, die gewoon willekeurig handelt, geen richting heeft.

Abraham is anders hoewel hij alle stadia hierboven lijkt te doorlopen: hij ziet onmogelijkheid net als de ridder, maar beweegt dan door in het offer. Dit heeft hij gemeen met de tragische held: ze concentreren zich volledig op het ethische, maar Abraham breekt hiermee en de tragische held niet. De tragische held vindt rust in het algemene. Abraham ervaart geen rust, juist niet, hij ervaart een suspense. De tragische held weet wat hij krijgt, Abraham niet. Toch maakt hij nog een beweging: een beweging voor het wonder. Deze beweging is de beweging van de enkeling en gaat voorbij het ethische. De demonische mens gaat ook voorbij het ethische, maar die blijft dan hangen in het luchtledige, verbindt zich met niets. Abraham verbindt juist met iets, namelijk, met een religieuze instantie.

Goed. We kunnen veel nuances en subtiliteiten aanbrengen. Belangrijk voor Kierkegaard is: om de bijzonderheid van het algemene te redden, moet er een religieuze verbinding tot stand komen. Anders gezegd: doordat ik me met iets buiten deze wereld verbind, zal ik nooit helemaal met deze wereld samenvallen, ben ik een vrij mens. Maar wel eentje die een verbinding is aangegaan. Hegel is hier dus niet ver weg, zij het dat Hegel de binding ethisch ziet en Kierkegaard religieus.

Dit lijkt misschien abstractie filosofie, maar dat is het niet. In Mein Kampf, bijvoorbeeld, schrijft Hitler letterlijk dat de Joden een bedreiging vormen voor het Duizendjarige rijk omdat zij hun eigen God hebben. En doordat zij deze hebben, zullen ze nooit écht onderdeel worden van het systeem. Het eerste wat totalitaire staten doen, is de religie ondermijnen. Dat is omdat ze begrijpen dat religie, in goede zin, iets anders poogt dan de staat, en daarmee ondermijnend kan werken. Willen wij het individu redden van collectieve waanzin, dan kan dat alleen met God: alleen een God kan ons nog redden.

Het moderne individu, dat leeft als de meerman in willekeurige vrijheid en iedere verantwoordelijkheid als een beperking ziet, gaf vrijbaan aan de markt en de staat om de mens tot slaaf te maken. Weg van gemeenschap, weg van ethiek, weg van God, werd het individu een speelbal, met kleine schouders stond hij naakt tegenover vijandige systemen. Houellebecq, bijvoorbeeld, begreep dit en onderzocht dit in zijn oeuvre. Het lijkt wel of we in het Westen, niet perse willens en wetens, de weg vrij hebben gemaakt dóór het hyperindividualisme heen om een totalitair systeem de kans te geven. Alle grote filosofen van Plato tot aan Buber, zouden gezegd hebben dat het moderne individualisme geen stand zou houden. Niettemin zouden de grote filosofen hebben gezegd dat het individualisme zelf het probleem was. Dat is het namelijk niet. Bach, Brahms, Vondel, Huysmans, Beethoven, Faure, zij kunnen alleen ontstaan in een beschaving die gevoel heeft voor het individu, maar dan wel in een bepaalde vorm ervan. We moeten het individu dus niet verachten, evenmin samenstellen aan neoliberalisme of aan egoïsme. Het individu is het wezen van het Westen. Niet hij verdient kritiek, maar de slopers, de beeldenstormers en de collectivisten die maar wat graag het individu slopen om de objectieve orde de macht te bieden. Dat is de laatste stap naar een totalitaire staat en we zijn dichtbij, veel te dichtbij, om dit te laten gebeuren.

Natuurlijk: religieus kunnen we niet meer zomaar worden, een burgerlijke samenleving is niet zomaar gebouwd. Dat is de uitdaging, maar Hegel en Kierkegaard bieden wel de taal om het huidige debat te begrijpen, te doorgronden en bieden, misschien, een begin om te ontsnappen aan het totalitarisme. Maar de eerste stap, of men nu gelooft of niet, heeft toch met religie te maken. Alleen in welke vorm, dat blijft nog onduidelijk.

In ieder geval: trap niet in het argument dat we het voor elkaar doen en houd vast aan je subjectieve wil, dat is straks misschien nog het laatste dat ons vrij maakt.

Tags: Individualisme Filosofie Hegel

Van Duinkerken | 06-11-2021 20:19 | 1 reacties

Alleen een God kan ons nog redden

In het laatste interview dat Heidegger gaf, s...

Van Duinkerken | 06-11-2021 20:19 | 1 reacties

Ridder der rationaliteit Pinker rijdt weer

Steven Pinker, notoir midwit en stupid person's smart person, heeft weer een nieuw boekie geschreven dat ik niet ga lezen. Na knallers over hoe de wereld van nu objectief!!!1 beter is dan vroeger en de verlichting ons niets dan goeds heeft gebracht, trekt deze kruisridder der rationaliteit nu ten strijde tegen de Vijanden der Rede.

"De mensheid is slimmer dan ooit, maar lijkt zich tegelijkertijd te verliezen in nepnieuws en complottheorieën. Steven Pinker legt uit wat rationeel denken is en waarom we het nu zo hard nodig hebben."

Volgens Pinker zelf is rationaliteit niets anders dan instrumentele rede. De rede kan je niet zeggen waarom je van A naar B zou willen en niet naar C of blijven bij A, maar wel wat de snelste weg is. Puur technologisch nutsdenken dus. Wie dit pad bewandelt, stuit echter vroeg of laat op wat Georges Bataille de utilistische paradox noemde: als alle nut een verderop gelegen doel dient, moet het nut van nut uiteindelijk nutteloosheid zijn. Dit is dan ook waarom we juist door de technologische ontwikkelingen sinds de industriële revolutie zo'n leegte ervaren. 

Dus wat doe je dan, als gevoelens van zinloosheid pandemische proporties aannemen ten gevolge van hyperrationalisatie? Juist, je gooit er nog meer rationaliteit tegenaan!

"In ‘Rationaliteit’ legt Steven Pinker de belangrijkste instrumenten voor rationeel denken uit, leidt de lezer door de basisprincipes van logica, kritisch denken, waarschijnlijkheid, correlatie en causaliteit, en helpt ons om alleen en met anderen rationele keuzes te maken. Redelijkheid is de belangrijkste troef waarover burgers en bestuurders beschikken. Het onderwerp kan bijna niet actueler. Hoe is het mogelijk dat de menselijke soort de grootste wetenschappelijke inzichten heeft verworven en tevens almaar meer nepnieuws, complottheorieën als QAnon en post-truth-retoriek produceert? In de eenentwintigste eeuw bereikt de mensheid nieuwe hoogten van wetenschappelijk inzicht – en lijkt tegelijkertijd haar verstand te verliezen."

Pinker ontpopt zich hier als missionaris. In al zijn verheven onbaatzuchtigheid gaat onze krullenbol die arme ongewassen complotdenkertjes weleens even leren hoe je dan wel logisch en rationeel moet denken. Die verdwaalde zielen weten niet beter!

Je moet wel oliedom zijn om te denken dat je de volkswoede die overal in de westerse wereld de kop opsteekt, kan verhelpen door een lesje logisch denken en rationaliteit. Toegegeven, de manier waarop wappies uiting geven aan hun onvrede scoort niet altijd even hoog op gebied van intellectueel raffinement, maar het gevoel dat ze genaaid worden is 100% gerechtvaardigd. 

En laten we niet doen alsof er niet meer dan genoeg denkers en filosofen zijn die wel op een intellectueel verantwoorde manier hun bezwaren uitspreken. De hoofdstroommedia kiest er echter keer op keer voor de mensen die het minst geëquipeerd zijn om met de media om te gaan voor het voetlicht te brengen. Anders zagen we wel vaker mensen als Mattias Desmet, Dick Bijl en Ad Verbrugge in de praatprogramma's.

Hiermee is overigens niet gezegd dat rationaliteit an sich iets verkeerds is. Ware rationaliteit toont de weg naar het bovenrationele, zoals de ladder van Wittgenstein ook omgegooid kan worden na hem beklommen te hebben. Het probleem is dat Pinkers rationaliteit in werkelijkheid pseudo-rationaliteit is die wortelt in angst voor het onbekende.

Enfin, Pinker heeft weer een boekje geschreven waarmee midwits over de hele wereld hun vooroordelen bevestigd horen worden door een Harvard-midwit teneinde hun ego's te strelen en het bord van gewapend beton voor hun kop te verstevigen. Eenmaal echter zullen ze het zogenaamd irrationele wat ze uit alle macht weg proberen te drukken in de ogen moeten kijken. Het onderdrukte wreekt zich altijd.

Het Orakel | 06-11-2021 12:08 | 2 reacties

Ridder der rationaliteit Pinker rijdt weer

Steven Pinker, notoir midwit en stupid person...

Het Orakel | 06-11-2021 12:08 | 2 reacties

Kindermisbruik in de kamer

Op 3 november stond Gideon tegenover onze Grapperhausparty. Het onderwerp deze keer? Ritueel misbruik. SATANISCH ritueel kindermisbruik nog wel nota bene! Ho! Wacht! Voordat je je alu-hoedje uit de keuken pakt of de website weg klikt (niet doen!) Even wat informatie vooraf:

In April 2020 startte het programma Argos met een onderzoek onder slachtoffers van georganiseerd seksueel misbruik. Er kwamen meer dan 200 mensen die hun verhaal deelden via een online vragenlijst die met hulp van verschillende experts was opgesteld. De deelnemers spraken openhartig over misbruik op sportclubs, internaten, over loverboys en sekten. Ruim 140 van deze verhalen zouden, als de aangevers zich bij de politie meldden, het stempel rituele kenmerken krijgen.

Niet alleen wij vonden de bevindingen bizar, maar de Tweede Kamer (gelukkig) óók. Op 5 oktober diende nota bene GroenLinks, PvdA en de SP een motie in om een onderzoek te starten naar georganiseerd sadistisch misbruik van kinderen. Deze motie werd met handen opsteken unaniem aangenomen.

Zo. Dan is het bij deze nu opgelost. Geen misbruik meer in Nederland. Toch?

Nee. Ruim een jaar later wordt, of is er, (niemand weet het ondertussen) een commissie opgesteld die onderzoek gaat doen naar deze georganiseerde misbruik van kinderen. Alleen het probleem is het volgende: De Kamer had een brandbrief ontvangen van medewerkers van de GGZ waarin zij pleiten dat een aantal van de slachtoffers bekend hebben gemaakt dat een aantal hooggeplaatste ambtenaren binnen het ministerie van Justitie zich óók schuldig gemaakt zouden hebben aan dat misbruik. (Herinneren wij nog onze stoute jongen, Demmink?) Zolang dus niet kan worden vastgesteld wie deze ambtenaren zijn, hoeveel het er waren en of ze daadwerkelijk zich schuldig hebben gemaakt aan misbruik, is het vanzelfsprekend dat een onderzoek naar het misbruik, hoogstwaarschijnlijk besmeurd kan zijn en de uitkomst tevens beklad zal zijn met een plakkerig goedje.

En dan zijn we dus nu terug bij af. Naar 3 november. Waarin Grapperwaus wordt bevraagd waarom er niet geluisterd wordt naar de slachtoffers. Zij, die aangeven dat in zijn ministerie waarschijnlijk topambtenaren zitten die zich schuldig hebben gemaakt aan misbruik. In plaats dat Grapperjas zich inzet om de zorgen van de slachtoffers weg te nemen en zich in gaat zetten om überhaupt te achterhalen wat er nu gebeurd is en wie, voelt hij zich in het hoekje gedreven en valt terug op protocollen en iets over ‘’onafhankelijkheid’’. ‘’Met zo’n dergelijke beschuldiging moet men dus komen met de bewijzen’’, aldus Grapperhaus. Volgens mij is er genoeg reden om het onderzoek te starten als er al meer dan 20 slachtoffers van dat misbruik zich melden.

En het bizarre aan deze uitspraak van Grapperhaus is dat hij dit al lang wist. Want als we even gaan graven, wat vinden we dan? Op 11 mei 2020 stuurde Ferd een brief aan mevrouw Boonstra, interim-bestuurslid van de Caleidoscoop vereniging. (de vereniging die zich bezighoud met de ‘’toestand waarin gedachten, emoties, waarnemingen en/of herinneringen buiten het bewustzijn worden geplaatst, tijdelijk niet oproepbaar zijn of minder samenhang vertonen, oftewel wat voorkomt bij mensen die een zeer traumatische ervaring hebben gehad; lees misbruik)

In deze brief meldde hij o.a het volgende:

‘’Ik dank u voor het rapport waarin 20 ervaringsverhalen, waarvan u aangeeft dat het in overgrote gevallen gaat om ervaringen met seksueel misbruik. Dit laat mij zeker niet onberoerd. Ik heb uw rapport doorgeleid naar de door mij ingestelde commissie’’.

Dat deze commissie een aantal maanden op zich liet wachten, en vervolgens vermoedelijk zou bestaan uit mensenm die door deze 20 ervaringsverhalen worden beschuldigd van datgeen wat zij in eerste instantie moeten gaan onderzoeken, doet ons ook uiterst vreemd aan. Zou hier meer achter zitten? Is hier naast rook óók vuur? Schreeuwt de minderjarige terecht wolf? Wellicht kunnen wij de waarheid niet ‘’handelen’’, maar het is verdomme ten minste de moeite waard om ook maar dan iets naar het daglicht te brengen.

Tags: Kindermisbruik Sadisme

Argus | 05-11-2021 12:38 | 1 reacties

Kindermisbruik in de kamer

Op 3 november stond Gideon tegenover onze Gra...

Argus | 05-11-2021 12:38 | 1 reacties

Grapperhaus en de Wolf: mystery guests

“De coronaregels moeten nog beter worden nageleefd” zegt volkscommissaris van justitie Grapperhaus. Na aankondiging van de nieuwe vrijheidberovende maatregelen is het nodig dat er een ‘terugkerend nalevingsonderzoek’ komt. Als techniek om de naleving te controleren mogen burgermeesters mystery guests inzetten om raddraaiers (lees: verzetshelden) kalt te stellen. Een nieuw dieptepunt?

In 1936 componeerde Sergei Prokofiev zijn beroemde Peter en de Wolf. Het was geen toeval dat dit stuk precies in dat jaar uitkwam, het was namelijk een barre tijd in de Sovjet-Unie: de periode van de Grote Terreur van Stalin. Heel veel mensen werden terechtgesteld voor de kleinste ‘foutjes’. Onderling wantrouwen tussen de bevolking was groot. Ouders konden hun kinderen niet meer vertrouwen. Iedereen kon een informant zijn.

Het stuk was bedoeld voor kinderen, die met argwaan naar hun minder geïndoctrineerde ouders moesten kijken. Vergelijk de argwaan die ongevaccineerde mensen nu te verduren krijgen. De strekking van het stuk is dat Peter de fouten van zijn tegenspeler herstelt en zo de wolf vangt. Lees Peter als de gevaccineerde, zijn tegenspeler als ongevaccineerde en de Wolf als het Coronavirus. Enfin, nog meer argwaan creëren in een tijd waar er toch al veel polarisatie is, waar mensen tegenover elkaar staan, is nooit goed. Zo ook in de Sovjet-Unie van toen. Beroemd is het verhaal van Pavlik Morozov, die in 1932 zijn vader aangaf bij de politie. De jongen werd vervolgens gedood door zijn familie en tot martelaar verheven door de Sovjetautoriteiten. Hij werd een symbool ter aanmoediging om je eigen ouders aan te geven.

De mystery guests zorgen voor nog meer onderling wantrouwen in een maatschappij die toch al verlamd werd door de introductie van de QR-codes. De hardwerkende horecaondernemer wordt meedogenloos gedwongen om mee te werken aan het dictatoriale regime van het demissionaire kabinet. Hij kan niemand die in zijn zaak komt nog vertrouwen, iedereen kan een informant zijn. Een boete van 4000 euro of een tripje naar de Goelag?


Tags: Grapperhaus QR-maatschappij

Duimschroef | 05-11-2021 11:34 | 1 reacties

Grapperhaus en de Wolf: mystery guests

“De coronaregels moeten nog beter worden na...

Duimschroef | 05-11-2021 11:34 | 1 reacties

Het tij keert

Het moment waarop we allemaal wachtten: het is eindelijk daar. Mensen worden bozer en bozer, totaal neergeslagen door de teleurstellende overheid. De testbereidheid daalt.

Geen verrassing, wanneer belofte na belofte wordt gebroken. 1 november zou het over zijn, en gevaccineerden zouden met rust worden gelaten. We zouden weer veilig zijn. De meeste mensen - die sowieso beter geen politiek kunnen volgen - dachten dat dat echt waar was, in plaats van een verkopersstunt om een beetje draagvlak te creëren. Nu daalt de testbereidheid, straks hopelijk de mondkapjesplicht. Het is tijd dat mensen daad bij woord voegen, en zich werkelijk gaan verzetten tegen dit idiote wanbeleid.

Argus | 05-11-2021 09:58 | 0 reacties

Het tij keert

Het moment waarop we allemaal wachtten: het i...

Argus | 05-11-2021 09:58 | 0 reacties

De toekomst in beeld

Het is november 2026. Langzaamaan beginnen de bomen hun blaadjes te verliezen. Alsmaar korter worden de dagen, nu de zon eerder verdwijnt. De temperatuur is echter niet koud te noemen. Eigenlijk is het nog vrij warm, zo met de winter in aantocht. Deze melange van vroeg invallende duisternis en aangenaam weer, zorgt ervoor dat de misdaadcijfers op een ongebruikelijk hoog niveau blijven hangen. Hoekjes, portiekjes en tunneltjes in de wijk zijn het decor van allerhande criminaliteit. Het tafereel heeft iets weg van de vrijmarkt op Koningsdag.

De wijkagent heeft er zijn handen vol aan. Iedere avond en nacht patrouilleert hij met zijn zaklamp door de buurt op zoek naar verdachte figuren. Zo af en toe kan hij er een arresteren. Vrijwel altijd is het een dealer met overgewicht, die nauwelijks kan wegrennen voor de arm der wet. Na dit enkele weken zo volgehouden te hebben, realiseert hij zich dat het niet heeft geholpen. Integendeel: meldingen van verdachte situaties nemen alsmaar toe. De wijkagent - behorend tot een uitstervend ras - is moe van het vechten tegen de bierkaai. Er moet iets gebeuren! Door de jaren heen zijn politiebureaus wegbezuinigd en ondanks behoorlijke inflatie zijn de salarissen nauwelijks gestegen. Uitzichtloze administratieve rompslomp heeft zelfs enkelen van de trouwste dienders weggejaagd. De politie is letterlijk verworden tot een papieren tijger. Hubert Smuls, voorzitter van de veiligheidsregio West-EU, adviseert daarom iedereen om bewakingscamera’s op te hangen. Zo blijft iedereen beschermd, want wetenschappers hebben ontdekt dat camera’s leiden tot 90% minder criminaliteit. Als u zoveel mogelijk camera’s ophangt in en rondom uw huis, is dat goed voor uw eigen veiligheid, die van uw medemens én voor dak- en thuislozen die zelf geen huis hebben om camera’s in op te hangen. Camera’s zullen gratis worden verstrekt door de overheid en er komt twee keer iemand langs om ze te installeren. Daarna bent u voor altijd beschermd.

Een paar maanden later breekt de zomer aan, traditiegetrouw het seizoen met de meeste criminele activiteit. De misdaadcijfers zijn sinds afgelopen winter exponentieel gestegen. Misdaad loont immers: er is nauwelijks blauw op straat, dus lokale boefjes kunnen vrijelijk muteren tot er heuse maffiabazen ontstaan. Met enkele vermommingen en andere voorzorgsmaatregelen kunnen de camera’s namelijk eenvoudig worden genegeerd. Zodoende, ondanks vele investeringen en inspanningen, staat het politiekorps op omvallen. Gevangenissen puilen uit en taakstraffen worden massaal afgebeld. De eindverantwoordelijke minister, Helma Bloem-Schoen, organiseert een persconferentie waarin zij uitlegt dat het kabinet, sinds maart 2025 demissionair nadat het viel over de Stokslagenaffaire, heeft besloten tot het nemen van maatregelen. In de maanden na de persconferentie passeren onder meer de “intelligente lock-up”, de middagklok en de ooglapjesplicht, maar niets blijkt te werken tegen criminaliteit. Tot de winter aanbreekt: de misdaadcijfers dalen en alles lijkt weer terug te gaan naar normaal. De maatregelen werken! Het demissionaire kabinet versoepelt daarom in de lente, vlak voor de zomer, alle maatregelen, waarna het misdaadcijfer weer stijgt. Toonaangevend adviesbureau GloboCorp stelt een vernietigend rapport op waarin het demissionaire kabinet wordt aangespoord verdere maatregelen te nemen, gezien steeds meer mensen in de criminaliteit belanden. Hieruit komt het plan voort dat bepaalde activiteiten weer mogelijk worden voor iedereen die elke nacht een uur een patrouilleronde door zijn eigen woonwijk loopt. Zo kan men aantonen dat men orde en handhaving serieus neemt en geen bedreiging vormt voor de nationale veiligheid. Veel Nederlanders melden zich onmiddellijk aan voor “Patrouille voor Plezier”.

———

Fedde Postma (21) logt in op NU.nl. Hij leest: “Demissionair kabinet voert camerapas in.” Zijn hart staat bijna stil, net als jaren geleden na zijn AstraZeneca-vaccinatie in 2022. Het demissionaire kabinet voert een digitaal veiligheidscertificaat in waarmee een burger kan aantonen camera’s in en rondom het huis te hebben opgehangen, succesvol het reïntegratietraject van de reclassering te hebben doorlopen of iedere nacht een uur een patrouilleronde door de buurt te maken. Hij leest enkele reacties.

Karin (43) roept: “Heel goed! Ik heb al mijn camera’s opgehangen en heb daarmee mijn verantwoordelijkheid genomen! Als je geen camera’s ophangt is dat je eigen keuze en aan keuzes zitten consequenties verbonden!” Jens (24) reageert: “Niemand is persoonlijk verantwoordelijk voor veiligheid op straat. In de eerste plaats zorgt iedereen voor zijn eigen veiligheid en we hebben de politie voor hen die dat principe schaden. In plaats van te investeren in managers en procedures hadden we meer blauw op straat moeten hebben. Nu hebben we zelfs minder blauw op straat. Het falen van de overheid wordt dus gemaskeerd door de schuld af te schuiven op mensen zonder camera of crimineel verleden.” Karin: “Dan moet je wel de mensen hebben. Trek jij even een blik politieagenten open?!”

Gerda (62) blèrt: “Als iedereen nou camera’s had opgehangen, dan hadden we al deze maatregelen niet nodig gehad!” André (42) reageert: “Ik maak mij zorgen over de hoeveelheid jongeren die in de criminaliteit belanden. We moeten ervoor zorgen dat we de jeugd een goede opvoeding meegeven. Dit is dweilen met de kraan open. De camera’s zorgen voor schijnveiligheid en doen niets aan de aanwas van jonge criminelen.” Gerda: “De overheid bemoeit zich al heel veel met opvoeding van jongeren. Nu beginnen met opvoeden verlicht niet de druk op de politie. We moeten nu criminaliteit stoppen. De rek is eruit!”

Jeroen (30) schrijft: “Ik zal never nooit camera’s in mijn huis ophangen. Ik bepaal toch zelf wat er met mijn huis gebeurt? Mijn huis is van mij en niet van de overheid of een andere partij. Nu ze mij ook nog gaan dwingen ben ik er helemaal klaar mee.” Linda (44): “En weer een met een ikke-ikke-ikkementaliteit. Camera’s ophangen doe je niet alleen voor jezelf maar ook voor mensen die nergens camera’s kunnen ophangen. Het gaat om groepsveiligheid en die bereiken we alleen door met z'n allen mee te werken. Zwaardere maatregelen veroorzaakt u zelf!”

Ward (22) stelt: “Die camera’s zijn voor mij een veel groter risico dan criminaliteit. Ik woon in een hele nette buurt, er gebeurt nooit wat. Daar zorgen we samen voor. Iedereen kent elkaar. Die camera’s zorgen er alleen maar voor dat kwaadwillenden zomaar kunnen rondkijken in je huis.” Ruud (51) pareert: “Weer die complottheorieën. De kans dat iemand inbreekt in uw camerasysteem is zo ontzettend klein. Praat met de politie, consulteer een veiligheidsexpert. Zij zullen u vertellen dat het gewoon veilig is!” Ward: “Wij zijn allemaal goed opgevoed, goede opleiding, goede baan, “mens sana in corpore sano”. Voor mensen zoals ik is de kans nagenoeg nul dat we een cel zullen bezetten. Voornamelijk allochtonen uit slechte wijken belanden in de criminaliteit.” Melvin (27): “Bron?”

Jolanda (46) werpt op: “Of je nou voor of tegen camera’s bent, het lijkt mij logisch dat we allemaal gebaat zijn bij goede sociale en maatschappelijke veiligheid. Ik erger me ontzettend aan het egoïsme. Als we in zouden voeren dat je geen beroep mag doen op de politie als je geen camera’s hebt opgehangen piepen de meeste mensen wel anders.” Kevin (34): “Geen beroep op de politie zonder camera’s? Dan mag je dat ook niet als je wel eens je vuilnis op de verkeerde dag buiten zet, als je net het groene stoplicht mist maar toch oversteekt of als je geen licht op je fiets hebt. Allemaal onwettige of onveilige situaties die je zelf veroorzaakt.” Jolanda: “Dat is appels met peren vergelijken.”

Wilco (54) bromt: “Kleine groep zonder camera’s maar met grote gevolgen voor iedereen. Deze groep zorgt nog altijd voor de druk op de politie en dankzij hen kan straks de groep die wel netjes camera’s heeft opgehangen zich weer aan beperkende maatregelen houden. De wereld op z’n kop. Simpele oplossing: cameraplicht.” Jesper (30): “Cameraplicht houdt in dat u de overheid toegang geeft tot uw huis om er vervolgens van alles in te stoppen. Ongeacht wat het is, want ja, het is verplicht. Ook bij uw kinderen, kleinkinderen etc. Voor wat? Die paar boefjes die af en toe een pilletje aan elkaar verkopen? Of is de camera het einddoel? U moet gehoorzamen want anders bent u niet meer welkom in de samenleving.” Wilco: “Als dat nodig is voor onze veiligheid dan doe ik dat. IK neem mijn verantwoordelijkheid. U duidelijk niet!”

Fedde verlaat de NU.nl-app en zet zijn telefoon uit. Achterover hangend op de bank sluit hij zijn ogen. Een diepe zucht. Als Hans Smolders nooit voor de camerapas had gestemd in ruil voor de afschaffing van de hondenbelasting, dan was dit alles nooit gebeurd. Zijn gedachten zijn troebel. Emotioneel denkt hij terug aan de tijd dat alles nog normaal was. Die tijd is misschien wel definitief voorbij.

Panfluit | 04-11-2021 19:29 | 1 reacties

De toekomst in beeld

Het is november 2026. Langzaamaan beginnen de...

Panfluit | 04-11-2021 19:29 | 1 reacties

Aandeel Moderna stort in elkaar

Moderna heeft vandaag haar resultaten van het derde kwartaal bekendgemaakt. Uit deze resultaten blijkt dat de omzetverwachtingen van Wall Street met meer dan 1 miljard dollar zijn misgelopen. Dit nieuws liet het aandeel van Moderna met meer dan 10% dalen. Mede dankzij berichten over zeldzame bijwerkingen, nieuwe beperkingen bij overheden en productieproblemen. Het ziet er niet goed uit voor het prikzwijntjes aandeel.

Dankzij de daling van Moderna klappen de aandelen van de concurrentie ook in elkaar. Zowel Pfizer, NioNtech en Novavax staan allemaal in het rood. Beleggers zijn onzeker over de langetermijnvooruitzichten van de aandelen. Wie weet komt er wel helemaal geen boostershot, mooi kut als je aandelen bezit. Laten we hopen dat het nog verder instort, de vaccins zijn toch niet effectief.

Tags: economie Vaccin Moderna

TijgerRijder | 04-11-2021 17:31 | 0 reacties

Aandeel Moderna stort in elkaar

Moderna heeft vandaag haar resultaten van het...

TijgerRijder | 04-11-2021 17:31 | 0 reacties

NSB'er van de Week: Andre den Exter

Een slogan van de NRC luidt: durf te denken. Het is de krant van weldenkend Nederland, die kritisch doch intellectueel durft te zijn. Nou, daar horen dus totalitaire coronapraatjes bij, zo blijkt. In plaats van een kritisch column op de overheid te publiceren, stond de Rotterdamsch-Gooische krant toe dat coronafascist Andre den Exter van de Erasmus Regimesuniversiteit een column publiceert waarin hij de regering vraagt om stréngere maatregelen, vooral voor die foute kwaadaardige vaccinweigeraars. Het gat tussen burger en heersende klasse was nog nooit zo groot. Nu heel Nederland – inclusief zelfs veel gevaccineerden en gematigde lockdownies – haar ontevredenheid uit over de coronapas en de tweesplitsing die deze veroorzaakt, denkt iemand van de Ruftensnuiversbode dat het tijd is om een artikel te publiceren waarin wordt gepleit voor juist het verder uitsluiten van ongevaccineerden. Ik zie niet hoe retoriek als "Niet-gevaccineerden de morele maat nemen, daar is niets mis mee." tot enige problemen in de maatschappij kan leiden. We gaan een fijne vredige tijd tegemoed en er is nog lang geen geweld aan de horizon.

Maar goed, wij hebben wel ons mondje vol over de kloof tussen de gemiddelde Nederlander en de bakfietsende recyclende tofuvreters van de NRC, maar wie zijn wij eigenlijk om dat te zeggen? Nou, laten we dat eens bewijzen door precies te zeggen wat de burger zou vinden van Andre den Exter als ze wisten wie hij was:

Andre is een onzeker mannetje dat vaker in een lab of universiteitslokaal te vinden is dan in de boze buitenwereld. Zijn haat naar ongevaccineerden is niet oprecht, maar een (on)bewuste poging om zichzelf naar boven te bluffen in de medische wolvenroedel. Hij hoopt dat hij door provocerende columns te publiceren over de 15% van de bevolking die bewust weigert een experimentele eiwitprik te nemen, hij meer aanzien vergaren kan onder de spreadsheetlezende bloedhonden in zijn directe omgeving. Dit komt allemaal voort uit zijn jeugd, waarin hij hoogstwaarschijnlijk gepest werd. Dat is haast een vereiste om opperlabjas te worden bij een nerdenclub als het Erasmus. Bovendien valt het ook aan zijn opossumachtige uiterlijk af te lezen: de foto die u in het NRC-artikel alsmede op de uitgelichte afbeelding van dit artikel kunt bezichtigen, is een verraderlijke hoek. Hij straalt daar de fascistoïde man uit, zwart-wit, serieus, nors en door een goede hoek zelfs met stevige kaakbeenderen. Niks is minder waar. In werkelijkheid ziet hij eruit als het plaatje hieronder. Haakerige neus, rotte tanden, teruggetrokken haarlijn en bezeten ogen. Een smerig ventje dat zich superieur voelt vanwege zijn volgzaamheid. Hij behoort tot de exclusieve groep die wel weet hoe het zit, de exclusieve groep die bestaat uit 85% van de bevolking (tevens bijna precies het percentage van een bevolking dat tot de onderste helft + één standaardafwijking behoort: de nitwits en de midwits op ieder willekeurig thema). Die exclusieve groep is moreel verheven boven de opstandige minderheid. Andre den Exter krijgt na al die jaren toch gelijk. Wat zal de tegenwoordig misschien wel ongevaccineerde pestkop die hem ooit nog in een vuilnisbak gemieterd heeft nu balen. Zo lacht Andre toch niet als laatst.


Tags: nerd Vaccin Ongevaccineerd Coronaprik Coronadebat Corona

Dwarsligger | 04-11-2021 15:30 | 2 reacties

NSB'er van de Week: Andre den Exter

Een slogan van de NRC luidt: durf te denken. ...

Dwarsligger | 04-11-2021 15:30 | 2 reacties

Nieuw-Zeeland zet bendeleiders in voor vaccinatiepropaganda

De vaccinatie drillrap van de NPO is één grote LARP vergeleken met de nieuwe stap die de Nieuw-Zeelandse overheid heeft gezet in de strijd tegen de ongevaccineerden, ze gaan namelijk kopstukken van straatbendes inzetten om te zorgen dat nog meer mensen zich laten injecteren met farmaceutische meuk. Nee de ongevaccineerden krijgen geen bendes achter zich aan, naast overheid dan. In een 4 minuten durende video van Nieuw-Zeelandse regering laten verschillende bendeleiders zich positief uit over cojona vaccinaties. Natuurlijk is het niet vreemd dat bendeleiders gekozen zijn, want die hebben toch al ervaring met het verkopen van naalden met een omslachtige inhoud.

Volgens de Nieuw-Zeelandse overheid is deze strategie bedoeld om ook mensen op de randen van de maatschappij te informeren over cojona vaccins, want zelfs criminelen moeten er aan geloven. Drie bendes in Nieuw-Zeeland hebben te maken gehad met een uitbraak van de c00f, we vragen ons ten zeerste af welke ambtenaar deze vreemde statistiek bij moet houden maar dat klinkt als een leuke baan. Misschien moet de Nederlandse overheid maar op gaan letten en hun grote vriend Ridouan Taghi inzetten voor hun vaccinatiecampagnes, jammer genoeg voor hen is er geen snuifbaar vaccin.

Tags: Bendes Vaccin Nieuw-Zeeland

Antonius van Haarlem | 04-11-2021 13:25 | 0 reacties

Nieuw-Zeeland zet bendeleiders in voor vaccinatiepropaganda

De vaccinatie drillrap van de NPO is één gr...

Antonius van Haarlem | 04-11-2021 13:25 | 0 reacties

We missen voorzetter Khadija (en gunnen Bergkamp de anonimiteit)

Khadija Arib - oke, ze is dan vernoemd naar de vrouw van Ome Mo, maar dat maakt ons niet uit, we zijn immers geen boomers. We missen haar. Natuurlijk, soms vonden we haar irritant. Onrechtvaardig. Niet de balans bewakend. Vooral toen ze bezig was met haar nieuwe verkiezingen. Maar over het algemeen heeft ze het goed gedaan. Vooral haar onderonsjes met de Hiddemeister vonden we mooi. Toen al.

Marcus Aurelius was al een wijze keizer toen hij heerste, maar dat hij werd opgevolgd door Commodus droeg en draagt bij aan de waarde van hemzelf. (Wij verdenken hem ervan dat hij daarom ook brak met de adoptiefkeizer: wat beter voor je nalatenschap dan een gekke opvolger). Lodewijk XIV werd nog groter door door Lodewijk XV, en nóg groter door Lodewijk XVI.

Zo wordt Khadija nog groter door Bergkamp. Want wat een verdriet is deze voorzitster. Ingenomen. Ideologisch gedreven. Ze heeft geen humor. En vooral, potverdomme, lijkt het voor haar onmogelijk om iemand uit te laten praten. Het debat heeft al weinig niveau. Maar iedere keer als iemand even de diepte in gaat, even de tijd neemt om iets uiteen te zetten, schreeuwt ze er weer doorheen. Waarom weten we niet - haar geaardheid is het vast niet. Maar wat dan wel? Wat we wel weten: het is godsgruwelijk irritant. Ze heeft de kamer niet in de hand en overcompenseert door steeds te corrigeren. Ze is de typische vrouwelijke manager die niet te verdragen is omdat ze haar autoriteit continu wil laten gelden.

Khadija, sorry dat we je vaak vervloekt hebben. Nu pas, geheel in de traditie met het prachtige liedje van De Dijk, weten we wat we missen. En Bergkamp: ga even gauw terug je hok in en laat Bosma gewoon voorzitter worden.


Tags: Khadija Arib Bergkamp Voorzitter Tweede Kamer

Van Duinkerken | 04-11-2021 12:30 | 0 reacties

We missen voorzetter Khadija (en gunnen Bergkamp de anonimiteit)

Khadija Arib - oke, ze is dan vernoemd naar ...

Van Duinkerken | 04-11-2021 12:30 | 0 reacties

Vrijheid van onderwijs wederom aangevallen

Hij die soeverein is bepaalt wat kinderen wordt geleerd tijdens een gastles over abortus. Beste lezers, wist u dat er gastlessen gegeven worden waarbij abortus wordt bekeken van een andere kant dan alleen ‘lekker doen waar je zin in hebt, kindermoord is goed’? Blijkbaar zijn die er. In combinatie met het feit dat jongeren tegenwoordig conservatiever zijn over kindermoord dan hun ouders, moeten de subversieve organisaties hier wel een stokje voor willen steken.

De Nederlandse vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie, het Nederlands Genootschap van Abortusartsen en expertisecentrum Seksualiteit Rutgers stellen dat de gastlessen ‘de keuzevrijheid onder druk zou zetten’. Altijd fijn wanneer een pedofielenorganisatie aan de andere kant van de discussie staat, dan kunnen we gelijk zien wie fout is. Volgens het ministerie van Onderwijs mogen deze gastlessen plaatsvinden omdat scholen vrij zijn om lespakketten uit te zoeken die bij hun identiteit passen. Wel moeten scholen benoemen dat abortus toegestaan is volgens de wet.

De woordvoerder van Rutgers zegt daarop:

"De politiek moet zich achter de oren krabben of ze eenzijdige lessen, met soms zelfs misleidende informatie over abortus wenselijk vinden. Wat willen we kinderen nou bijbrengen? Abortus zonder oordeel. Dat het een recht is, toegang tot abortus is een mensenrecht. Leerlingen hebben recht op eerlijke, juiste en complete informatie over abortus. Zodat ze in vrijheid zelf een keus kunnen maken. Welke keuze dat ook is"

Wat gezwam over mensenrechten (stok om andersdenkenden mee te slaan), ‘vrijheid’ en ‘complete informatie’. Hier heb je wat complete informatie over abortus: HET IS MOORD en het is goed dat hier een stigma op staat. Natuurlijk kunnen we deze discussie niet los zien van de brede aanval op de vrijheid van onderwijs. Een andere visie dan onverschillig liberalisme mag niet geleerd worden aan kinderen. Liberalisme en vrijheid gaan wederom niet hand in hand en de ideologie laat zijn totalitaire trekjes zien.

Tags: Rutgers abortus Vrijheid van onderwijs

Duimschroef | 04-11-2021 11:49 | 0 reacties

Vrijheid van onderwijs wederom aangevallen

Hij die soeverein is bepaalt wat kinderen wor...

Duimschroef | 04-11-2021 11:49 | 0 reacties

De Chileense Bolsonaro

Op 20 november van dit jaar mogen de Chilenen, de bewoners van die vreemdsoortige strook tussen de Andes en de Stille Oceaan, naar de stembus om een president te kiezen. Die strijd, die normaal relatief onopmerkelijk zou zijn, belooft nu interessant te worden. Voor het eerst in lange tijd is er een hardrechtse kandidaat die wat toe kan voegen, de advocaat en politicus José Antonio Kast. Kast is de zoon van Beierse immigranten die in de jaren '50 naar Chili kwamen (het is niet wat je denkt) en broer van Miguel Kast, die als een van de meest prominente economen van de regering van generaal Pinochet gold. Als parlementariër vertegenwoordigde José Antonio de gegoede burgerij van de wijk La Reina in het Chileense parlement. Zijn poging om president te worden valt precies in lijn met die achtergrond.

Kast is zo conservatief als ze maar komen. Hij combineert op zeer Iberische wijze rechtzinnig cultureel conservatisme met hardvochtig economisch liberalisme. Hij spreekt zich uit tegen communisme, politieke correctheid, immigratie, feminisme, het homohuwelijk en de satanische eis op een recht om foetussen te doden en stelt daar het ideaal van een land van hardwerkende christelijke gezinnen in een vrije markt, onder een kleine maar sterke overheid tegenover. Zelf stelt de presidentskandidaat qua vermogen en kindertal (negen stuks) in ieder geval het goede voorbeeld qua hoeksteen van de samenleving.

Het bijzondere aan Kast is echter niet zijn politieke positie, die altijd marginaal heeft voortbestaan sinds de dagen dat Kast's paradijs werkelijkheid was, maar de omvang van het volksdeel dat zich opeens achter dit ideaal heeft geschaard. Kast haalt in de peilingen voor de eerste ronde met gemak de tweede positie achter de groene democratisch socialist Gabriel Boric. Als die uitslag op 20 november werkelijkheid wordt dan zullen er op 19 december alleen nog een hardrechtse en een hardlinkse keuze aan de Chilenen voorliggen. Dat geeft de Chileense Bolsonaro een behoorlijke kans om inderdaad de overwinning binnen te slepen en de linksliberale bubbels weer eens goed te laten sidderen.

Tags: Internationale politiek Chili

drs. Jonger | 04-11-2021 10:01 | 0 reacties

De Chileense Bolsonaro

Op 20 november van dit jaar mogen de Chilenen...

drs. Jonger | 04-11-2021 10:01 | 0 reacties

Wintersport gaat door

Niet verwacht, al moeten we eerlijk zijn. Maar achteraf gezien, niet heel gek dat dit wordt besloten. De amateurbuitensporten mogen ongecontroleerd doorgaan. Het klinkt als een enorme overwinning, maar is niet meer dan een dooie mus.

Het gaat namelijk weer regenen, waaien en misschien - een kutzomer hadden we al - gaat het nog wel sneeuwen ook. Leuk voor de voetballers met dunne schoenen en een absorberende sokken, al helemaal bij 2 graden. Naar binnen gaan om een koffietje te halen - als afhaal -, om te pissen en zelfs om fucking OM TE KLEDEN wordt alsnog gebonden aan de QR-pas. Voor de jongens en meisjes die normaliter gaan zaalvoetballen in de winter: krijg de tering, aldus het kabinet. Je mag alleen nog buiten sporten, in het seizoen dat dat nauwelijks gebeurt. Een overwinning voor de kamerleijers die zichzelf overschatten, een verlies voor sportend Nederland.

Tags: Coronadebat

Argus | 04-11-2021 08:30 | 0 reacties

Wintersport gaat door

Niet verwacht, al moeten we eerlijk zijn. Maa...

Argus | 04-11-2021 08:30 | 0 reacties

Vonkje hoop voor de sporters

Het zal wel niks zijn, want uit niks blijkt dat de partijen er voor óns zitten, maar goed. Er lijkt een kamermeerderheid te zijn tegen de corona Ausweisen bij de amateursport. CDA en D66 zijn namelijk “kritisch” op deze voorgestelde maatregel.

Ik blijf cynisch als de pest, want dat zijn exact dezelfde partijen als die uit het kabinet. De opmerkingen die ze uitspreken in de kamer zijn dan ook niet moreel of werkelijk ideologisch van aard, maar praktisch. “Hoe gaan ze dit dan handhaven?” komt er uit de zielloze blauwe stoeltjes. Daarom vragen ze naar de mening van het kabinet. Een kleine bonus voor het handhavend personeel zal er dus wel aan komen, dan lijkt er een “oplossing” te zijn.

Maar verder is er al brede steun voor de maatregelen, dus reden voor feest is er nou ook niet echt. De “mystery guests” (lees: klikspanen) vindt men een goed idee en die moeten grootschaliger worden ingezet, de nutteloze mondkapjes gaan weer op en voor alle andere faciliteiten gaat de QR-pas alsnog door. Een bliksemafleider dus. En die idiote zetelvullers van D66 en CDA mogen zich weer op de borst kloppen: zij hebben weer constructief meegeholpen. De rest van Nederland kan slechts toekijken hoe hun vrijheid langzamerhand de nek om wordt gedraaid.

Tags: Coronadebat

Argus | 03-11-2021 19:59 | 0 reacties

Vonkje hoop voor de sporters

Het zal wel niks zijn, want uit niks blijkt d...

Argus | 03-11-2021 19:59 | 0 reacties

Een bakkie troost met Schubert

De wereld brandt. Mensen draaien door. Staten wentelen zich in macht. Verzet, dat is er amper. Ja, een liefdevolle demonstratie ergens op een veld waar de elite om lacht. Vrezen hoeven ze niet in het land waar toch geen revolutie kan ontstaan, omdat men bang is hun tuintje te vertrappen, zoals de grote Marxist, Marx zelf, al zei. Vrijheden verdwijnen. De waarheid op het schavot, het kwaad voor immer op de troon, zoals Lowell al zo mooi schreef. En wat rest ons? Wachten. Wachten. Wachten. Tot de staat inbindt of men daadwerkelijk vindt dat het te ver gaat. Wanneer dat is weet niemand. Eerder laat dan vroeg.

Maar wees gerust. Want hier wat troost. Wat muziek om mee te kunnen wachten. Muziek die, zoals Arthur Rubinstein zei, klinkt als een entree in de hemel. Schubert. Altijd Schubert. En in 14 minuten - het tweede deel - pakt 'ie ook wel het leven. Of de geschiedenis. Het zachtmoedige begin, zoals alle verhalen een zachtmoedig begin hebben - dan de chaos (die nooit echt chaos is, natuurlijk, het is verdorie geen muziek uit de twintigste eeuw) - en dan weer naar de verstilling; volgens sommigen de dood. Twee maanden hierna overleed Schubert. Rubinstein wilde dit deel op zijn begrafenis. En dat snappen we. Maar het eerste stuk, de eerste vijf minuten, zou ook nog mooi klinken op een bruiloft. Enfin.

14 minuten aan troost in deze rare tijden. Hier bij ophef vloeken we, schreeuwen we, schoppen we. Maar dit, ja, zo zijn we dan ook wel weer.


Tags: Cultuur Schubert Troost Muziek

Van Duinkerken | 03-11-2021 16:05 | 0 reacties

Een bakkie troost met Schubert

De wereld brandt. Mensen draaien door. Staten...

Van Duinkerken | 03-11-2021 16:05 | 0 reacties

  • ‹
  • 1
  • 2
  • ...
  • 5
  • 6
  • 7
  • ...
  • 19
  • 20
  • ›
Laatste artikelen

Verstikkend vermoeiend

Het begint bijna een hardnekkiger en onophoudelijker toneelstuk t...

NSB op veldtocht in Vlaardingen

Vlaardingen staat weer eens mooi op de kaart. Nee, niet als de an...

Trap het gaspedaal maar in, accelereer de economie

Terwijl we druk bezig zijn met de waan van alledag (cojona, gifsp...

Poll

Wie is de oppertsjaad onder de anti-vaxxers?

..

106 stemmen

Zoeken

OVER OPHEF: Contact / Huisregels / Privacy & cookies / Voorwaarden

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar [email protected]