Net zoals hun neven van het CDA, houdt de islamdemocratische partij NIDA het voor gezien. De partij, die vertegenwoordigd is in de gemeenteraden van Rotterdam (2 zetels) en Den Haag (1 zetel), heeft besloten niet meer mee te doen met verdere verkiezingen en wordt nu een lobbygroep.

NIDA begon ooit vrij machtig. Ondanks zijn status als meest conservatieve moslimpartij van Nederland, maakte het deel uit van een links blok in de Rotterdamse gemeentepolitiek. Etnische belangenverbanden gaan, zoals u weet, immers altijd boven ideologische belangenverbanden. Daarom kwam de lijsttrekker van NIDA, meneer Nourdin El Ouali, ook van GroenLinks, ondanks zijn complete gebrek aan affiniteit met progressivisme. Het verband klapte al snel over dat ene grote etnische hangijzer, de kwestie Israël-Palestina. Als waarachtig islamitisch heethoofd liet El Ouali zich iets te zeer door de zaak prikkelen en vergeleek hij de kolonistenkust, zoals op zo'n moment ook gewoon niet meer dan logisch is, met ISIS. Als waarachtige bangeschijters durfden de linkse partijen, van wie de mening over Israël stiekem zeer soortgelijk is, publiekelijk ook weer niet zo ver te gaan.

Het betekende het einde van de daadwerkelijke relevantie van NIDA. Niemand wilde meer met ze samenwerken en het vervelende was dat ze niet eens 'issue ownership' over Israëlhaat konden claimen, aangezien ze dat bij DENK subtieler en beter kunnen. NIDA had überhaupt last van DENK, want het constante floppen van hun verkiezingsdeelnames kwam sowieso door het olijke trio Kuzu, Azarkan, Öztürk, dat de moslimstemmers steeds voor hun neus wegkaapte. Volgens NIDA zit de falende parlementaire tak van de partij dan ook alleen maar in de weg bij het bereiken van een islamitischere samenleving. In de achterkamertjes denkt men meer te kunnen bereiken. Of dat waar is, valt heel sterk te betwijfelen.