Volgens onderzoek identificeren bijna 4 op de 10 jongvolwassenen in de Vervelende Staten zich als lgbtq. Of dit onderzoek helemaal waterdicht is, daar wil ik vanaf zijn. Een overijverige fektjekker kan hier of daar misschien wel een slordigheidje vinden, maar daar gaat het niet om. Het is evident dat de lgbtq-gemeenschap groeit als kool. Hoe dit te duiden?
Een progressieveling zal zeggen dat mensen altijd al lgbtq zijn geweest en dat ze er nu voor uit durven komen is alleen maar mooi en goed. Ze zijn immers, zoals lady Gaga zong, born this way en wie zijn wij om daarover te oordelen? Het idee dat geaardheid of genderidentiteit puur aangeboren is, is echter nonsens. Daar zijn zelfs de erkende experts het over eens.
Is het dan een keuze? Welnee. Vrije wil is überhaupt een heel netelig concept waar zeker op individueel niveau bar weinig ruimte voor lijkt. Zoals bijna alle menselijke eigenschappen (intelligentie, zelfvertrouwen, empathie etc.) en gedragingen (drugsgebruik, hobbies, muzieksmaak), is ook seksueel gedrag het product van genen én omgevingsfactoren. Biologische (denk aan hormonen), psychosociale (zit je lekker in je vel en lig je lekker in de groep) en morele (welke waarden krijg je mee uit je cultuur). Dat betekent dat een gezonde omgeving tot gezond seksueel gedrag leidt, en een ongezonde omgeving tot ongezond seksueel gedrag. En dat de moderniteit geen gezonde omgeving is, hoef ik niemand uit te leggen.
De vraag zou dan ook niet moeten zijn of homoseksualiteit en transgenderisme aangeboren of aangeleerd zijn, maar wat seksueel wenselijk gedrag is. Daar kan over gediscussieerd worden, maar het gegeven dat de hausse in lgbtq-isme gepaard gaat met een baisse in geestelijk welbevinden zou te denken moeten geven. Transgenders spannen de kroon, met zelfmoordcijfers tot 41%. Waarom in godesnaam dan proberen ze uit alle macht een seksuele ideologie er door te drukken die mensen doodongelukkig maakt?
Aan de andere kant, weten we dat opgroeien in een stabiel en liefdevol gezin de beste kansen geeft op succes en levensgeluk. Waarom doen we dan geen onderzoek naar hoe we gezonde gezinsvorming kunnen stimuleren? Naar factoren die hier aan bijdragen en factoren die hier afbreuk aan doen (denk naast lgbtq-propaganda bv. aan porno en dating apps). En vooral: waarom voeren we hier geen beleid op en propaganda voor?
Willen we soms niet dat mensen gelukkig worden?
