Toen de Nederlandse boeren in 2019 massaal strijdvaardig naar Den Haag trokken, het land lam legden en heel veel boze randstadcucks creëerde, deed het mij denken aan een stukje glorieuze geschiedenis van het Nederlandse volk. Een stukje geschiedenis dat niet eens op eigen bodem plaatsvond.
Gisteren was het 122 jaar geleden dat dappere Nederlandse boeren in Zuid-Afrika nogmaals ten strijde zouden trekken tegen de eeuwige Anglo's. Bij de gefaalde annexatie van Transvaal door de Anglo’s in 1880-1881 deelde de boeren een vernederde klap uit in de Eerste Boerenoorlog, en ziedend dat de Anglo’s waren! Na het verlies kwamen de Anglo’s tot de conclusie dat er behalve hun trots weinig meer te halen viel ten noorden van hun kaapkolonie, dus besloten ze de boeren van Transvaal maar met rust te laten. Transvaal en de Anglo’s leefden in vrede samen, maar dat veranderde toen er goud werd gevonden in Transvaal bij de Witwatersrand. Toen de Anglo’s besefte dat er wat te halen viel bedachten ze zich echter en broeide ze langzaam weer op snode plannen voor een eventuele annexatie van Transvaal. Ze werden hierbij geholpen door de massale instroom van Angloburgers in Transvaal. De zogenaamde “uitlanders” werden langzamerhand een grote minderheid in Transvaal en elk incident omtrent de behandeling van uitlanders werd een reden voor de Anglo’s om zich steeds vijandiger op te stellen. Hiermee kunnen we concluderen dat massa-immigratie vroeger ook al als een subversief middel gebruikt werd door vijandige mogendheden, het is ook allemaal zo voorspelbaar.
De vlam sloeg pas echt in de pan nadat een Anglo militie Transvaal binnenviel rond oud en nieuw 1895-1896 met de intentie om de uitlanders te laten rebelleren. Dit faalde gigantisch en weer vertrokken de Anglo’s met lege handen. Toen waren die kabeljauwbakkers er helemaal mee: keer op keer werden ze gecucked door een stelletje Nederlandse Tsjaadboeren en dus moesten en zouden ze wraak nemen. In september 1899 stuurden ze zo’n 60.000 manschappen richting Natal, de president van Transvaal. Übermacho en Eerste Boerenoorlog veteraan Paul Kruger besloot dit niet te pikken en gaf de Anglo’s een ultimatum. Ze besloten dit ultimatum te negeren en de binken van Transvaal besloten om de eerste klap uit te delen en vielen de Kaapkolonie en Natal binnen. Deze eerste offensieven waren succesvol en de Boeren waren aan de winnende hand, op 10, 11 en 15 december 1899 wisten de Boeren binnen een week 3 overwinningen te boeken en het uitschot van Europa nogmaals in hun hempie te zetten in wat later bekend zou worden als de “Triomfweek”.
Door dreigende vernedering (opnieuw hahaha) besloten de Anglo’s dat het tijd zou zijn om alles op alles te zetten. De Boeren wisten dat ze kuststeden van de Kaapkolonie moesten veroveren om te verhinderen dat er meer troepen zouden landen in Zuid-Afrika, maar helaas werd het poldermodel deze strategie fataal. Transvaal wist Oranje-Vrijstaat te overtuigen om mee te doen aan de oorlog, maar Kruger maakte een fout en wilde ten koste van tijd tegelijkertijd optrekken met de troepen van Oranje Vrijstaat. De trage mobilisatie van Oranje Vrijstaat resulteerde in het falen van deze strategie omdat de Anglo troepen al bijna geland waren tegen de tijd dat de troepen klaar stonden. De Anglo’s wisten met 180.000 manschappen hun grootste leger buiten hun stinkeiland ooit te verzamelen om ten strijde te trekken tegen twee kleine Boerenrepublieken, wat een stelletje losers.
Ondanks dat onze Nederlandse binkies in de eerste maanden van 1900 met man en macht zich verzetten tegen de Anglo’s, bleek het aantal kogelvangers te overweldigend om continu op het slagveld te blijven uitschakelen. Na meerdere nederlagen moest de Boeren Bloemfontein onze hoofdstad van Oranje Vrijstaat helaas zonder verzet overgeven op 13 maart 1900. Zo’n 3 maanden later, op 5 juno 1900 moest ook Pretoria, de hoofdstad van Transvaal eraan geloven. Na een laatste verloren slag moest een groot deel van de regeringen van de Boerenrepublieken overzees vluchten, een zeer spijtig einde van de oorlog. Maar er was nog hoop, een groot aantal Boeren bleven doorvechten als guerrillastrijders. De Anglo’s pikte dit natuurlijk niet (waarschijnlijk bang dat ze uiteindelijk weer zouden verliezen) en besloten een nieuwe uitvinding grootschalig toe te passen: De Concentratiekampen! Ga achter de vrouwen en kinderen van je vijand aan, en dan krijg je ze op de knieën!
Wat hebben we nou geleerd van deze oorlog? Ten eerste dat het grootste imperium van de wereld te bevechten valt doormiddel van superieure strategie en doorzettingsvermogen. Ten tweede dat bijna alles wat de Anglo’s ooit aangeraakt hebben naar de klote gaat. Als laatste leren we dat Joodse huilorganisaties concentratiekampvergelijkingen niet mogen claimen omdat onze Nederlandse broeders in Zuid-Afrika hier ten eerste aanspraak op mogen maken.
